Produkty powierzchniowo czynne są szeroko stosowane w detergentach syntetycznych, kosmetykach, produktach do higieny osobistej, drukowaniu tekstyliów i barwieniu, żywności i innych dziedzinach ściśle związanych z życiem ludzi. Wraz z szybkim rozwojem przemysłu niższego szczebla i ciągłym rozwojem zastosowań środków powierzchniowo czynnych, w przyszłości zużycie krajowych surfaktantów alkilowo-poliglikozydowych będzie nadal rosło szybko, systematycznie. Jednocześnie, dzięki poprawie poziomu technicznego krajowych producentów środków powierzchniowo czynnych i ciągłemu zwiększaniu skali produkcji, powierzchnia Chin Międzynarodowa konkurencyjność produktów aktywnych środków będzie dalej zwiększana, a zapotrzebowanie zagranicznych klientów na nasze produkty będzie nadal rosło. rosną stale.
Alkilopoliglikozydowy środek powierzchniowo czynny ma zdolność do znacznego zwiększenia rozpuszczalności nierozpuszczalnej w wodzie substancji organicznej po utworzeniu miceli w roztworze wodnym, i w tym czasie roztwór jest przezroczysty, a działanie miceli nazywa się solubilizacją.
Efekty emulgowania i solubilizacji są ciągłe, ale mają inny charakter. Solubilizacja może znacznie zmniejszyć potencjał chemiczny solubilizatu, czyniąc system bardziej stabilnym i stabilnym termodynamicznie, o ile warunki zewnętrzne nie są. System nie zmienia się z czasem; emulgowanie jest niestabilne termodynamicznie.
Pozycja i stan solubilizatu w miceli zależy od rodzaju rozpuszczonego materiału i środka powierzchniowo czynnego.
Model singletowy: Stan i pozycja cząsteczek solubilizowanego materiału w miceli są ustalone, zazwyczaj na cztery sposoby: 1.1 Cząsteczki niepolarne są rozpuszczone wewnątrz miceli 1.2 Solubilizacja między cząsteczkami surfaktanta 1.3 Solubilizacja na powierzchni miceli 1.4 Solubilizacja między łańcuchy polioksyetylenowe
Model dwustanowy: wnętrze miceli rozpuszcza rozpuszczony materiał, aby stać się „stanem rozpuszczonym"; gdy grupa polarna jest mniej rozpuszczalna, a rozpuszczona substancja rozpuszczalna w miceli jest aktywna powierzchniowo, może również adsorbować się na powierzchni. W nadmiarze ta adsorpcja w bardziej polarnym obszarze międzyfazowym micela-woda jest określana jako „stan adsorpcji”. Gdy zachodzi adsorpcja, ilość adsorpcji znacznie przekracza ilość, która uwzględnia jedynie wewnętrzne rozpuszczenie węglowodoru.